Deze week gaan we de snellere tempo’s nog even aantikken. Eerst een reeks zeshonderdjes, dan heuvelversnellingen en ten slotte zeshonderdjes met snel einde.
Opgelet: in de tweede reeks heb je 400m rust ipv 200m. Geniet ervan!
WordPress.com is excited to announce our newest offering: a course just for beginning bloggers where you’ll learn everything you need to know about blogging from the most trusted experts in the industry. We have helped millions of blogs get up and running, we know what works, and we want you to to know everything we know. This course provides all the fundamental skills and inspiration you need to get your blog started, an interactive community forum, and content updated annually.
Deze week wordt het een combo van lange intervallen met tempowisselingen. Kwestie van niet in slaap te vallen bij die lange stukken…
3 à 4 x (400-400-400-400-400R)
tempoaanwijzing: eerste en derde 400 1″/100m trager dan 800m-tempo, tweede en vierde 400 (onderstreept) aan 800m-tempo. Hou je zeker goed aan dit tempo’s en begin niet te snel, want dan wordt dit een heel zware training.
Afspraken zoals gebruikelijk op whatsapp.
Gedaan met glijden en glibberen. En nu we terug vaste grond onder de voeten hebben, kunnen we opnieuw deftig intervallen lopen.
Deze keer staat een variante op het programma van de training van half januari, maar dan in climaxvorm in plaats van in piramidevorm. Dat zal gemakkelijker verteren, denk ik. Uiteraard zijn de heuvelversnellingen enkel bedoeld voor diegenen die op DCLA lopen. Studeer het maar goed in voor je begint, want het is wat ingewikkeld. Afspraken op whatsapp, zoals gebruikelijk.
Betwijfel of de piste wel beloopbaar zal zijn dinsdag/woensdag. Zelfs als hij sneeuwvrij wordt gemaakt kan hij glad zijn, zeker in de bochten.
Vandaar, als de piste ijsvrij is: 4 à 6 x (1.000-400R) aan 0,5″/100m trager dan 800M-tempo.
In het andere geval kan je tijdgebaseerde intervallen doen op een open stuk weg, bv. 8 x (3′ – 2’R) met 3′ aan 800m-tempo (iets sneller of trager, naargelang je 800m-tijd) en 2′ aan jogtempo.
Trainingsafspraken op whatsapp. Hopelijk is het volgende week beter op de piste.
Deze week eens iets anders: van lang naar kort met telkens iets sneller tempo.
2 à 4 x (1.000-400R-800-200R-400-400R)
Tempo: 1.000 aan 0,5″/100m trager dan 800m-tempo, 800 aan 800m-tempo en 400 een tikkel sneller (0,5″ à 1″/100m) dan 800m-tempo. Opgepast: loop de 200R rustig en de 400 niet te snel!
De uren van de jeugdtrainingen zijn ongewijzigd gebleven, dus er kan dinsdag op DCLA worden gelopen of woensdag op het sportkot. Afspreken op whatsapp, zoals gebruikelijk.
Deze week een wat meer klassieke training, al houden we wel nog wat vast aan de korte recuperaties in het kerngedeelte. Alles aan 800m-tempo.
De meesten lopen wellicht dinsdagavond op DCLA, de anderen woensdagavond in het sportkot. Afspreken op whatsapp, zoals gebruikelijk.
Deze keer eens iets nieuws. Na drie zeshonderdjes en vier heuvelversnellingen (die laatste voor de DCLA-lopers), staan er “snelle achthonderdjes met adempauze” op het menu. Die adempauze houdt in dat je na het eerste rondje 100m “bolt”, dat wil zeggen even aan rustig duurlooptempo op adem komt vooraleer je de rest van de tweede baanronde afwerkt. In ruil voor die adempauze ligt het tempo wel 1″/100m hoger. There’s no such thing as a free lunch 😉
De meesten lopen wellicht dinsdagavond op DCLA, de anderen woensdagavond in het sportkot. Afspraken op whatsapp, zoals gebruikelijk.
Deze keer staat een piramidetraining op het programma. Van 800 naar 400 en weer terug. Pas op, de 200R na het snelle 400m-interval is kort; rustig genoeg joggen of zelfs wandelen als je die 400m nogal snel neemt.
tempo: 800 en 600 aan 800m-tempo; 400 1 à 2″/100m sneller
De meesten lopen wellicht dinsdagavond op DCLA, de anderen woensdagavond in het sportkot. Details op whatsapp.
Deze week beginnen we met enkele opwarmingsintervallen aan 800m-tempo, om dan wat sneller te gaan. Afspraken om samen te lopen (max. groepje van vier) gaan zoals gebruikelijk via onze whatsapp-groep. De meesten lopen dinsdagavond op de DCLA-piste.
Dit jaar kon de Leesloop niet doorgaan die naar goede gewoonte door Stefan Boonen en Ludo Teeuwen wordt georganiseerd. Corona, weet je wel. Maar de gewoonte om op 31 december een (al dan niet fictief) verhaaltje te plaatsen op de blog moet daarom niet worden opgeborgen. Een fijn jaareinde allemaal!
Daar zit je dan. De zoveelste dag thuiswerken. Je collega’s zie je al maanden haast enkel in een vakje op je scherm. Sommigen houden de schijn nog steeds op, netjes opgekleed, met een cleane virtuele of zelfs echte achtergrond. Anderen hebben het opgegeven: stoppelbaard, t-shirt, gezellige huishoudelijke wanorde in beeld. Buiten is het dofgrijs en motregent het, om de tristesse van het thuiswerken nog wat meer te benadrukken.
De zoomvergadering loopt uit. Je kijkt onopvallend maar wat zenuwachtig op het klokje rechts onderaan je scherm terwijl een collega nodeloos lang aan het uitweiden is. Half één al. De conclusies komen maar niet van de grond. Iemand gaapt achter haar hand. Je begint zachtjes op je tafelblad te roffelen met je vingers. Misschien toch maar even dempen. Twintig voor één. Eindelijk komen we tot afspraken. Je noteert jouw actiepunten en knikt snel instemmend, misschien wat gemaakt enthousiast. Komaan, afronden. Kwart voor één. Eindelijk is het gedaan. Je klikt gretig op de rode verlosknop. Zo. Even ademhalen, en dan sta je op en haast je je om je je klaar te maken. Thuiswerkkleding uit, loopkleding aan. Terwijl je twijfelt om misschien toch maar dat regenvestje aan te doen, breekt plots de zon door. Lopersgeluk.
De voordeur valt achter je dicht terwijl je het warme zonlicht op je gelaat voelt. De eerste passen gaan wat aarzelend en stijf, maar dan val je in het vertrouwde ritme. Het is nog koud; je ademwolkjes begeleiden je op weg naar het naburige bosje. Het zonlicht knippert zijlings tussen de bomen terwijl je je door het bos laat opslokken. Amper wandelaars en honden, oef, vandaag wordt het geen anderhalvemeterslalommen. Het eerste heuveltje versnel je wat, uit frustratie over de vergadering van daarnet. Hijgend over de top om over het zachtjes verder golvende bladerenpad uit te bollen. Dat moest er even uit.
Vandaag geen fantasietjes, gewoon het veertigminutentraject lopen zodat je zeker op tijd terug bent. Vertrouwde paden volgen, sommigen doen niet anders. Kan je beter nadenken, praten of piekeren, op het ritme van je voeten. Oh, hier moet je rechtsaf, tussen de struiken door. Even verder hoor je de hoge ratel van een panikerende merel. Eentje die het usutuvirus heeft overleefd. Nog zo’n pandemie, maar dan een stille.
Je komt in het meer open en bewandelde deel van het bosje. Daar stapt een gemondmaskerde wandelaarster met haar hond aan de leiband. Je glimlacht wanneer je haar op afstand passeert en aan haar ogen zie je dat ze ook glimlacht. Even versnel je de pas om het volgende heuveltje vlot te nemen. Daar nog een modderig technisch stukje, met snelheid de schuine kant op om niet door de bladerblubber te moeten. Weeral gelukt, je crossinstincten niet verleerd.
Met lichte tegenzin neem je afscheid van het bosje en snel je over de trottoirs naar huis, meer om indruk te maken dan omdat je gehaast bent. Een paar minuten later stroomt het warme koesterende water over je heen. Je kan maar kort genieten van de douche, want het is al vijf voor twee. Snel de thuiswerkkleren aan, en met een beschuit om de eerste honger te stillen en een glas water plof je net op tijd achter je scherm. Kamerbreed glimlachend val je binnen in de zoomvergadering. Een nieuwsgierige collega vraagt waarom je er zo tevreden uitziet.
“Ik heb net een heerlijk loopje achter de rug. Ik kan er weer helemaal tegen!”, zeg je trots.
Je collega’s fronsen de wenkbrauwen.
“Je bent gedempt!”, klinkt het van een paar kanten.
Je zucht en klikt gefrustreerd de microfoon aan.
“Niets, gewoon goed gezind…”
