Dat Simon een bijzondere voorliefde en aanleg heeft voor trailwedstrijden, dat wisten we al. Zijn trailtalent heeft hij aan de Lesse kunnen verzilveren met de BK-titel in zijn leeftijdscategorie. Lees hieronder het verslag van onze kampioen:
Omdat dit jaar Trail des Hautes Fagnes niet kan gelopen worden door overlap met de marathon van Berlijn zocht ik naar een alternatief. Le Trail de la Lesse dus. Perfect gepositioneerd als wedstrijd: een week na drie weken vakantie in de Franse Alpen en meer dan zes weken voor Berlijn. Op de website wordt deze trail aangekondigd als een echte uitdaging: “Attention: Plus qu’un trail, un défi”, “Une course d’Ardennais…” en “Les trails 50 km et 32 km seront clairement taillés pour les amoureux de DIFFICULTES, grâce à leurs dénivelés exceptionnels, leurs passages à gué et les quelques parties à travers tout.” De keuze valt op de 32K. De 18K is wat te kort en de 50K voorlopig nog te lang.
Onzeker over wat ik mag verwachten vertrekken we iets na 9u30 op het motocrossterrein van Daverdisse om de valleien van de Lesse, de Our en de Almache te trotseren (1400-1800 hoogtemeters?). Onmiddelijk loopt een groepje van een 10-tal lopers weg en ik volg kort daarop. Maar eenmaal na de eerste lange steile afdaling zie ik die lopers niet meer. Na een aantal kilometers moeten we al voor de eerste keer de Almache volledig dwarsen. Mijn veronderstelling dat door de hittegolf van de laatste weken het waterpeil vrij laag zou zijn, was verkeerd. Dit behoort zeker tot de factoren die deze trail zwaarder maakt: volledig natte schoenen en kousen, klimmen/kruipen uit de waterbedding met als gevolg modderige handen en armen (wat lastiger om zweet af te vegen en energiegels in te nemen). In de steile beklimmingen daarna haal ik stilaan lopers van de 50K, die een half uur vroeger vertrokken zijn, in. Op basis van hun feedback verneem ik dat ik in 8ste positie loop. Het parcours is prachtig, op en af, zeer technisch, soms geen wegje volgend, gewoon dwars door het bos, veld of helling. Belangrijk blijft dan om aandachtig de markeringen te volgen (en te hopen dat je nog het parcours volgt). Op 16K, langs de Lesse, is de eerste en enige bevoorrading. Het water is wel gekomen om de plakkerige energiegels door te spoelen. Daarna volgen nog zeer steile en lange beklimmingen en technische afdalingen. Vanaf 19K loop ik 7de positie. De zware kilometers blijken meer en meer hun tol te eisen bij de meesten, maar ik voel me nog steeds goed. Mijn Garmin daarentegen iets minder, want vanaf dan geen satelietontvangst meer. Op kilometer 22, schat ik, moet opnieuw een rivier gedwarst worden. Deze keer ook veel meer modder en steentjes wat vervelend is daarna. Ondertussen nog heel wat lopers van de 50K voorbij gelopen, waarbij vaak aanmoedigingen worden toegeroepen of gefluisterd (afhankelijk van de hoeveelheid adem). Dit maakt ook het traillopen aangenaam. Vóór de laatste echte zware hindernis, het dwarsen van de Lesse en daarop onmiddelijk volgend de “mur”, loop ik in 6de positie. Terwijl ik op alle andere beklimmen heb kunnen lopen, kan deze helling alleen maar opgekropen worden dmv. een 200m lang touw. Een bijkomende “hindernis” zijn de lopers van de 18K. Hierbij alvast mijn verontschuldigingen voor het “voorbijsteken”. De “mur” is wel echt het zwaarste van de trail, ook omdat deze in de laatste 3-4 kilometers valt. Daarna loopt het over de velden naar Daverdisse, om vervolgens nog naar beneden te duiken. Ik ben blij dat het einde in zicht is (figuurlijk dan toch, want alleen hoorbaar door de luide muziek van de aankomst), want de benen worden wel erg zwaar. De laatste kilometer loopt nog verraderlijk omhoog naar het motocrossparcours. De doelstelling om onder de 3 uur te lopen haal ik net niet (3u01). Met trail die hards Eddy Feliers (9de, 3u09) en Gerbrand Nootens (71ste, 3u51), die The mountainman (meer dan 80K en 5000 hoogtemeters in het hooggebergte van Zwitserland) op zijn programma heeft komend weekend, wordt nagepraat over deze mooie en zeer uitdagende “korte” trail.
En voor wat het waard is, mijn 6de plaats levert de titel op van Belgisch kampioen trailrunning korte afstand bij de masters 40+. Jérôme Hilger-Shültz, ook al winnaar van Crêtes de Spa dit jaar, is de overall overwinnaar in 2u43. Bij de dames ging de titel naar Veerle Van Hoeck (3u27), die blijkbaar ook dit jaar al Belgisch kampioene trailrunning lange afstand is geworden.

Op het master-podium met Eddy Feliers (10de overall) en Bruno Kelleter (12de overall).