Zoals vorige week gaan we beginnen met een opwarming door middel van zeshonderdjes, en dan beginnen we aan het echte snelheidswerk. Deze is nieuw, dus jullie zijn de proefkonijntjes (gelukkig kunnen konijntjes snel sprinten):
Dit is eentje om je aandacht bij te houden: ik zal enkele spiekpapiertjes meebrengen voor het tweede gedeelte.
Deze keer weer iets anders. Semi-lange intervalletjes als opwarming, en dan (na heuvelversnellingen) een stevige reeks van driehonderdjes.
De driehonderdjes 2″ sneller is niet van de poes, maar het is doenbaar. Te bespreken op de training.
Deze keer staat een climaxtraining op het programma. Van traag naar snel, of misschien liever van snel naar sneller:
4 à 5 x(600-200R-400-200R-200-400R)
De 600m gaan aan 800m-tempo, de 400m 1″/100m sneller en de 200m 2 à 3″/100m sneller.
Ook dit jaar maakten de brokkenlopers een ernstige zaak van de aflossingsuurloop van DCLA. Dit jaar hadden we een team bij elkaar dat op papier nog wat sterker was dan vorig jaar en we aarzelden dan ook niet om het kraken van het wereldrecord van clubicoon Gaston Roelants als doelstelling te formuleren. Op een memorabele meeting in Brussel op 20 september 1972 liep Gaston in zijn uppie in een uur 20.784 meter. Wij gingen het met acht proberen. Je ziet dadelijk dat de term “kraken” eigenlijk misplaatst is. Laat ons zeggen dat we zouden proberen om ons deeltijds feitelijk te kunnen inleven in wat voor een wereldprestatie het is om zo’n afstand in je eentje op een uur te lopen.
Wie traden er dit jaar aan? Bart G, Gerd, Jean-Paul, Pieter, Sem, Stijn, Thierry en Yves waren van de partij. Jeroen eigenlijk ook, maar die pleegde dadelijk vaandelvlucht naar het team van Bart C. omdat je nu eenmaal maar met acht mag lopen. We kregen de erg gewaardeerde logistieke support van de vader van Bart G voor de registratie van de tussentijden. In de loop van of na de wedstrijd kwamen ook Ben, Dirk, Harbans en Simon ons met een bezoek vereren. Vooral de aangehouden en zeer enthousiaste support van Harbans kan hier niet onvermeld blijven.
Al van bij het eerste rondje van Yves zagen we dat er dit jaar flinke tegenstand was, maar onze brokkenlopers liepen van nummer één tot nummer acht voor wat ze waard waren. De tussentijden die de vader van Bart G voor ons klokte werden soms glimlachend en soms knarsetandend geconsulteerd. Maar dat helpt om de lopers te prikkelen, en zo bleek ook toen de zevende toerbeurt werd aangevat. De eerste vier werkten hun rondje af en dan was het de beurt aan Sem om alles te geven in wat het laatste rondje zou worden van het uur. Sem perste er nog alles uit en stopte (uiteraard precies op het eindsignaal) aan 153 meter. Dat levert ons (tromgeroffel) 20.953 meter op, wat een flink stuk beter is dan de 20.450 meter van vorig jaar, onze beste tijd ooit en vooral de eerste evenaring van het record van Gaston. Respect, Gaston!
Wat levert dat op? Taart natuurlijk, maar vooral de (opnieuw tromgeroffel) derde plaats. Euh? Vorig jaar waren we tweede, maar deze keer moesten we ruim onze meerdere erkennen in de Afrikaanse gazelles (tja, wat begin je daaraan) en ons eeuwige zwarte beest: de Beesten van Guy. We troosten ons maar met de gedachte dat we in het masterklassement onklopbaar zijn. Nah. Oh, en het zevenkoppige team van Bart C werd indrukwekkend vierde met 19.925 meter.
Zo, nu zijn we dus op onze piek. Wat volgend jaar? Wel, voor het geval je het nog niet wist: sinds 2007 staat het werelduurrecord op naam van Habre Gebreselassie (21.285 meter). Onze Habre zou daarmee tweede zijn geworden op deze uurloop, nog voor de Beesten van Guy. Is dat een onrealistische doelstelling? Wie weet…
Deze keer doen we het wat rustig aan, met het oog op de aflossingsuurloop van vrijdag om 19.30u. We gaan aan een rustig tempo (althans, voor diegenen die vrijdag meedoen), de volgende training afwerken:
Brokkenlopers 